اهمیت ترویج طیور بومی
یه نکته ای رو که میخواستم بهش اشاره بکنم بحث زنجیره وابستگی هست وقتی شما نژاد میارید این نژاد رو کی میره یه تاجر میاره وقتی اینو میاره غذاش رو هم تاجر میاره صنعتی که باید این دان کشت بشه و برداشت بشه رو هم تاجر میاره به عبارت دیگه ما الگویی که داریم به کشاورزان پیشنهاد میکنیم الگوی وارد شدنی هست یک الگویی هست که هیچ گزینش علمی روش وجود نداره ما الان ذرت کشت می کنیم ذرت متعلق به بوم ما نیست ما سویا کشت می کنیم سویا متعلق به بوم ما نیست. من دوتا مثال رو این مسئله بزنم:
شما اگه بهتون بگن مرغ در حقیقت ماشینی خودمون این مرغایی که می خوریم مصرف بکن یا مرغ محلی بعید میدونم کسی بگه که من مرغ محلی مصرف نمیکنم.
کدوم روستایی به مرغش سویا میده؟ همه روستاهای ما اصطلاحا میگن ما کف سفره رو به مرغ میدیم.
مرغ پرنده ای حشره خوار، مرغی که حشره میخوره، مرغی که کرم میخوره در حقیقت به واسطه اون میکروبیوم که بدن حشره وجود داره نیاز به آنتیبیوتیک نداره تلفات نخواهد داشت و این به بدن من و شما هم منتقل میشه و به ما سلامت میده
ولی وقتی من دارم این رو از یک بعد دیگه به اون نگاه می کنم دام رو وارد می کنم غذاشو وارد می کنم و تمام اینها رو توی یک فضای کلاسه بندی شده
این رو وقتی به هر فردی بدی نیاز داری که یک توده عظیمی از آنتی بیوتیک را به او بدیدبخاطر اینکه بتونی حفاظتش بکنی و این یه چالش بسیار بسیار جدی و شکننده هست.
منبع: برنامه ی ثریا